اولین زبانی که فرد یاد می گیرد حرف بزند و یا حتی تصور و تخیل با آن ایجاد کند زبان مادری است. تقریبا تمامی متخصصان آموزش براین باورند که کودکان به زبان مادری خود فکر می کنند و از طریق زبان مادری بهتر می توانند طرز تفکر خود را بیان نمایند. کودک از طریق زبانی که فرا میگیرد به بیان احساسات خود و شناختش از محیط می پردازد. زبان مادری در شکل گیری هویت و شخصیت کودک تاثیر غیرقابل انکاری دارد و در واقع بخشی از هویت فرد است. فراگیری زبان مادری یادگیری زبان های دیگر را تسهیل می کند و منجر به پیشرفت زبان و آموزش می شود. کودکان از این طریق به درک عمیقتری دست می یابند و قادر می شوند چندین نظام زبانی را مقایسه کنند
یونسکو از سال ۱۹۵۳ آموزش زبان مادری را بخصوص در مراحل اولیه آموزش کودکان مهم دانسته بطوریکه آن را موجب افزایش احتمال موفقیت کودکان در مدرسه ، ارتباط بهتر والدین و مشارکت آنها در یادگیری فرزندان دانسته است
فراتر از همه دلایل یادگیری به زبان مادری یکی از حقوق بدیهی بشر مدرن محسوب می شود.